Al enige tijd ziet men op Sociale Media de emigratiebelasting voorbijkomen. Veel mensen maken zich hier nu zorgen over, maar is dit wel terecht?
Het geplande wetsvoorstel over de belastingheffing voor emigrerende Nederlanders is specifiek gericht op een kleine groep mensen met een zeer hoog inkomen. Het is belangrijk om te benadrukken dat slechts een klein percentage van de bevolking, namelijk de rijkste 1%, door deze maatregel wordt getroffen. Hierdoor hoeven de meeste Nederlanders zich geen zorgen te maken over de impact van deze wet.
Hoge inkomens worden de eerste vijf jaar na emigratie belast
Het voorstel beoogt om emigrerende Nederlanders met een uitzonderlijk hoog inkomen of vermogen in de eerste vijf jaar na emigratie te belasten. Dit geldt met name voor diegenen die verhuizen naar landen met een laag of geen inkomstenbelastingtarief. Gedurende deze periode blijven zij belastbaar als binnenlands belastingplichtigen voor de inkomstenbelasting. Hierbij wordt aansluiting gezocht bij vergelijkbare belastingheffingen in andere Europese landen.Voor inkomen in box 1 wordt een grens gehanteerd die hoger ligt dan het algemene bezoldigingsmaximum voor de Wet Normering Topinkomens, momenteel €223.000. Voor box 2 geldt een grens van minimaal €1 miljoen voor de waarde in het economisch verkeer (WEV) van het aanmerkelijk belang van een directeur-grootaandeelhouder (DGA). Hiermee worden enkel de allerhoogste inkomens en vermogens geraakt.
Dit geplande wetsvoorstel is gericht op specifieke gevallen en zorgt ervoor dat de belastingheffing eerlijk blijft, zelfs na emigratie naar belastingvriendelijke landen zonder belastingverdrag met Nederland, zoals Monaco. Dit betekent dat emigranten naar landen binnen de EU geen extra belastingheffing hoeven te verwachten, aangezien Nederland met deze landen belastingverdragen heeft die het heffingsrecht aan die landen toebedeelt.
Bron: Belastingen in maatschappelijk perspectief Hoofdstuk 7.5
Waarom dit geplande wetsvoorstel?
De maatregel is zorgvuldig ontworpen om alleen de allerrijksten te raken en biedt daardoor geruststelling aan de overgrote meerderheid van de Nederlanders die niet binnen deze categorie vallen.Het voorgestelde wetsvoorstel is geïntroduceerd met enkele specifieke doelen en overwegingen in gedachten:
- Tegengaan van belastingontwijking: Het plan richt zich op het voorkomen dat zeer vermogende Nederlanders hun belastingverplichtingen ontlopen door te verhuizen naar landen met een lage of geen inkomstenbelasting. Door een periode van vijf jaar belastingplicht in Nederland te handhaven, blijft het voor deze groep moeilijker om belastingvrij te profiteren van hun vermogen.
- Gelijkheid en rechtvaardigheid: De maatregel zorgt ervoor dat ook zeer vermogende personen hun eerlijke aandeel aan belasting blijven betalen, zelfs na emigratie. Dit draagt bij aan een eerlijker belastingstelsel waarbij de lasten gelijkmatiger verdeeld worden.
- Bescherming van de belastinggrondslag: Door emigrerende vermogende personen te blijven belasten, beschermt Nederland zijn belastinginkomsten. Dit is van belang om te voorkomen dat de belastinggrondslag wordt uitgehold door emigratie van rijke individuen.
- Harmonisatie met internationale praktijken: Veel andere Europese landen hebben vergelijkbare belastingregels voor hun emigrerende inwoners. Door deze maatregel in te voeren, volgt Nederland een internationaal erkende praktijk, wat kan bijdragen aan een meer coherent en geharmoniseerd belastingbeleid binnen Europa.
Is er een gevaar dat de inkomensgrens in de toekomst wordt verlaagd?
Het is begrijpelijk dat er zorgen kunnen zijn over de mogelijkheid dat de inkomensgrens van het wetsvoorstel in de toekomst verlaagd zou kunnen worden. Hier zijn enkele overwegingen en mogelijke gevolgen:- Precedentwerking: Zodra een wet is ingevoerd, bestaat het risico dat toekomstige regeringen besluiten om de grenswaarden aan te passen. Dit kan voortkomen uit veranderende economische omstandigheden, politieke druk of de noodzaak om extra belastinginkomsten te genereren.
- Vertrouwen in de overheid: Als de grenswaarden worden verlaagd, kan dit het vertrouwen in de overheid schaden. Burgers en bedrijven zouden kunnen vrezen dat verdere verlagingen volgen, wat onzekerheid en wantrouwen kan veroorzaken.
- Invloed op middeninkomens: Een verlaging van de inkomensgrens zou ertoe kunnen leiden dat niet alleen de allerhoogste inkomens, maar ook middeninkomens worden geraakt. Dit kan een bredere groep Nederlanders treffen dan oorspronkelijk bedoeld en kan leiden tot ontevredenheid en mogelijk economische nadelige gevolgen.
- Emigratie en braindrain: Als meer mensen onder de maatregel vallen door verlaging van de inkomensgrens, kan dit leiden tot een toename van emigratie, vooral onder hoogopgeleide professionals. Dit kan resulteren in een verlies van talent en expertise voor Nederland, wat de economie en innovatie kan schaden.
- Juridische en politieke beperkingen: Het aanpassen van de grenswaarden zou door de regering moeten worden goedgekeurd en zou waarschijnlijk door zowel de Tweede als de Eerste Kamer moeten worden behandeld. Dit betekent dat er politieke en mogelijk juridische belemmeringen zijn voor het willekeurig verlagen van de grenswaarden.
- Belastingverdragen en internationale afspraken: Nederland is gebonden aan belastingverdragen en internationale afspraken. Een verlaging van de grenswaarden zou ook moeten worden bekeken in het licht van deze afspraken, wat verdere beperkingen kan opleggen aan de aanpassing van de wet.
Dit artikel komt uit samenwerking met het NIHB
