Anneke
Nieuwkomer
- Land
- Canada
Ik ben helemaal vergeten mezelf even voor te stellen, dus bij deze.
Mijn man en ik zijn geboren Amsterdammers. In 1985 hebben we elkaar ontmoet in Almere, Flevoland, waar ik met mijn ouder in 1984 naar toe ben verhuisd.
In 1997 zij. We getrouwd en in juni 2006 zij we naar Manitoba, Canada geëmigreerd.
We zijn best wel lang bezig geweest om hier naar toe te komen. Uiteindelijk door een geldige job offer heeft mijn man een werkvergunning gekregen. Daarna meteen (kon toen nog), de PR aangevraagd en in oktober hebben ze onze PR status gekregen.
We wonen nu op een boerderij dicht bij de grens met Saskatchewan. Heerlijk geen mensen om ons heen. We wonen op de rand van het National park, dus veel wild life om ons heen.
Het is een heerlijk land, maar elke winter vraag ik mezelf af waarom we niet naar een warm Europees land zijn verhuisd?
Ik mis de Nederlandse gezelligheid van bij elkaar op visite gaan. Dat doen ze hier niet. Mensen ontmoeten elkaar bij de plaatselijke koffie etablissementen zoals Tim Hortons. Kerst is een familie gebeuren en alles is dicht, ook de restaurants. Wij zijn dus altijd op onszelf aangewezen. Dan mis ik mijn familie het meest.
Mijn man is nu bezig om Canadees te worden, maar ik wil mijn NLschap blijven behouden. Als er wat met mijn man zou gebeuren, dan denk ik niet dat ik hier zou willen blijven. Maar ik hoop dat we hier nog lang mogen blijven wonen!
Foto 1 is van ons erf na een sneeuwstorm. Foto 2 is het uitzicht vanuit onze huiskamer.
Mijn man en ik zijn geboren Amsterdammers. In 1985 hebben we elkaar ontmoet in Almere, Flevoland, waar ik met mijn ouder in 1984 naar toe ben verhuisd.
In 1997 zij. We getrouwd en in juni 2006 zij we naar Manitoba, Canada geëmigreerd.
We zijn best wel lang bezig geweest om hier naar toe te komen. Uiteindelijk door een geldige job offer heeft mijn man een werkvergunning gekregen. Daarna meteen (kon toen nog), de PR aangevraagd en in oktober hebben ze onze PR status gekregen.
We wonen nu op een boerderij dicht bij de grens met Saskatchewan. Heerlijk geen mensen om ons heen. We wonen op de rand van het National park, dus veel wild life om ons heen.
Het is een heerlijk land, maar elke winter vraag ik mezelf af waarom we niet naar een warm Europees land zijn verhuisd?
Ik mis de Nederlandse gezelligheid van bij elkaar op visite gaan. Dat doen ze hier niet. Mensen ontmoeten elkaar bij de plaatselijke koffie etablissementen zoals Tim Hortons. Kerst is een familie gebeuren en alles is dicht, ook de restaurants. Wij zijn dus altijd op onszelf aangewezen. Dan mis ik mijn familie het meest.
Mijn man is nu bezig om Canadees te worden, maar ik wil mijn NLschap blijven behouden. Als er wat met mijn man zou gebeuren, dan denk ik niet dat ik hier zou willen blijven. Maar ik hoop dat we hier nog lang mogen blijven wonen!
Foto 1 is van ons erf na een sneeuwstorm. Foto 2 is het uitzicht vanuit onze huiskamer.
