Ingrid
Nieuwkomer
- Land
- Canada
🇨🇦 Canada
Hallo allemaal,
Ik heb mijn eerst 'rant/vraag' al geschreven voordat ik mijzelf netjes heb geïntroduceerd aan de community. Niet erg handig van mijzelf om zo met de deur in huis te vallen. Maar goed, nu dus mijn introductie. Mijn naam is Ingrid de Goeij -meisjes naam van Dijk, en ik woon al 30 jaar in Canada. Ik kom oorspronkelijk uit Wijk bij Duurstede, daarna Dronten in Flevoland, gestudeerd aan de School voor de Journalistiek in Utrecht, paar jaar gewerkt voor tijdschrift Boerderij in Doetinchem, en tot slot gewerkt bij Omroep Flevoland in Lelystad.
Ik ben met mijn toenmalige vriend John en zijn schoon family in 1994 geëmigreerd naar Wetaskiwin in de provincie Alberta, Canada. Mijn schoonfamilie zijn melkveehouders en na de verkoop van hun boerderij in Zeewolde, Flevoland zijn ze opnieuw begonnen met boeren in Canada. Mijn moeder zei steevast als ze me belde, godzijdank dat jullie daar boeren en niet meer in Nederland!!
Ik en John (inmiddels getrouwd in 1996, hebben samen 4 kinderen: Isabella (28, studeert voor family doctor in BC), Lou-ann (26 tandarts met een eigen praktijk in Olds), Joshua (23 piloot spuit vliegen in bos- en landbouw, momenteel werkende in Australië) en Linette (19 net begonnen met studie bij de Universiteit van Alberta).
Ik ben na de emigratie niet terug gekeerd in de journalistiek maar ben mee gaan werken op onze melkveehouderij. Dit was beter te combineren met ons gezinsleven. Veel gedaan van kalfjes voeren tot melken maar uiteindelijk is mijn taken pakket gevormd tot HR taken, secretaresse en boekhouding. We zijn klein begonnen en uitgegroeid tot een bedrijf met 12 full time medewerkers. Al mijn familie is woonachtig in Nederland en ik ben er achter gekomen dat ik me nog steeds diep verbonden voel met hen. Dit gevoel is tijdens de pandemie alsmaar sterker geworden.
Toen werd mijn moeder steeds zieker en ik kon niet terug. Ik ben Canadees geworden in 1999 en in onwetendheid mijn Nederlanderschap verloren. Dat zit me dwars. Ik heb een goed leven en weet dat ik het los moet laten maar het lukt me niet. Dit is de motivatie om mij deze groep aan te sluiten. Als er ooit de mogelijkheid komt om het terug te krijgen en dat nieuws komt uit, dan wil ik daarvan op de hoogte zijn. Ook wil ik mijn verdriet delen met anderen in deze community die zich misschien net zo ellendig voelen over dit verlies als ik.
Ik heb mijn eerst 'rant/vraag' al geschreven voordat ik mijzelf netjes heb geïntroduceerd aan de community. Niet erg handig van mijzelf om zo met de deur in huis te vallen. Maar goed, nu dus mijn introductie. Mijn naam is Ingrid de Goeij -meisjes naam van Dijk, en ik woon al 30 jaar in Canada. Ik kom oorspronkelijk uit Wijk bij Duurstede, daarna Dronten in Flevoland, gestudeerd aan de School voor de Journalistiek in Utrecht, paar jaar gewerkt voor tijdschrift Boerderij in Doetinchem, en tot slot gewerkt bij Omroep Flevoland in Lelystad.
Ik ben met mijn toenmalige vriend John en zijn schoon family in 1994 geëmigreerd naar Wetaskiwin in de provincie Alberta, Canada. Mijn schoonfamilie zijn melkveehouders en na de verkoop van hun boerderij in Zeewolde, Flevoland zijn ze opnieuw begonnen met boeren in Canada. Mijn moeder zei steevast als ze me belde, godzijdank dat jullie daar boeren en niet meer in Nederland!!
Ik en John (inmiddels getrouwd in 1996, hebben samen 4 kinderen: Isabella (28, studeert voor family doctor in BC), Lou-ann (26 tandarts met een eigen praktijk in Olds), Joshua (23 piloot spuit vliegen in bos- en landbouw, momenteel werkende in Australië) en Linette (19 net begonnen met studie bij de Universiteit van Alberta).
Ik ben na de emigratie niet terug gekeerd in de journalistiek maar ben mee gaan werken op onze melkveehouderij. Dit was beter te combineren met ons gezinsleven. Veel gedaan van kalfjes voeren tot melken maar uiteindelijk is mijn taken pakket gevormd tot HR taken, secretaresse en boekhouding. We zijn klein begonnen en uitgegroeid tot een bedrijf met 12 full time medewerkers. Al mijn familie is woonachtig in Nederland en ik ben er achter gekomen dat ik me nog steeds diep verbonden voel met hen. Dit gevoel is tijdens de pandemie alsmaar sterker geworden.
Toen werd mijn moeder steeds zieker en ik kon niet terug. Ik ben Canadees geworden in 1999 en in onwetendheid mijn Nederlanderschap verloren. Dat zit me dwars. Ik heb een goed leven en weet dat ik het los moet laten maar het lukt me niet. Dit is de motivatie om mij deze groep aan te sluiten. Als er ooit de mogelijkheid komt om het terug te krijgen en dat nieuws komt uit, dan wil ik daarvan op de hoogte zijn. Ook wil ik mijn verdriet delen met anderen in deze community die zich misschien net zo ellendig voelen over dit verlies als ik.